In het werk getiteld "Land of White Lilies" beschrijft Grigory Petrov de laatste toespraak van de Finse architect Snelman:

In zijn laatste jaren zei Snelman tegen zijn vrienden: "Als ik denk aan Finland uit mijn kindertijd en het vergelijk met de huidige staat, komt er een levendig beeld bij me op. Er was een groot, oud huis. Bijna alle ramen waren gesloten. Van buiten leek het huis verlaten en binnen was het donker, benauwd en vochtig. Deprimerend, als een groot graf. Maar toen kwamen er jonge, levendige en sterke mensen. Ze arriveerden vrolijk, hun gezichten helder en intelligent. Eerst openden ze de luiken, tilden de gordijnen op en gooiden de ramen open. Zonlicht, frisse lucht en de geur van levende bloemen vulden de kamers. Alles in het huis kwam tot leven, werd vrolijk. Zelfs van buitenaf verjongde het huis. Mensen deinsden er niet langer voor terug zoals vroeger; in plaats daarvan benaderden ze het met plezier en bekeken het met bewondering."

Snelman geloofde dat elk land, elke regio, zo'n wonder kon verrichten. Zelfs in de verste uithoeken waren er alleen maar tovenaars nodig - mensen met levendige gedachten, een groot hart en een verlangen om te werken aan culturele vooruitgang.

De situatie van de mensen van vandaag lijkt niet veel te verschillen van die van Finland jaren geleden. Mensen zijn bezig hun fysieke lichamen naar de toekomst te verlengen. Als Life Architects is het onze plicht en verantwoordelijkheid om ieder individu dat we tegenkomen te raken met een levengevend bewustzijn - om hen te herinneren aan hun menselijkheid. De rest volgt dan vanzelf. Alles wat nodig is, is dat jij als architect de blauwdruk opstelt en in beweging zet...


Çetin Duyarlı
NLP Coach

In het werk getiteld "Land of White Lilies" beschrijft Grigory Petrov de laatste toespraak van de Finse architect Snelman:

In zijn laatste jaren zei Snelman tegen zijn vrienden: "Als ik denk aan Finland uit mijn kindertijd en het vergelijk met de huidige staat, komt er een levendig beeld bij me op. Er was een groot, oud huis. Bijna alle ramen waren gesloten. Van buiten leek het huis verlaten en binnen was het donker, benauwd en vochtig. Deprimerend, als een groot graf. Maar toen kwamen er jonge, levendige en sterke mensen. Ze arriveerden vrolijk, hun gezichten helder en intelligent. Eerst openden ze de luiken, tilden de gordijnen op en gooiden de ramen open. Zonlicht, frisse lucht en de geur van levende bloemen vulden de kamers. Alles in het huis kwam tot leven, werd vrolijk. Zelfs van buitenaf verjongde het huis. Mensen deinsden er niet langer voor terug zoals vroeger; in plaats daarvan benaderden ze het met plezier en bekeken het met bewondering."

Snelman geloofde dat elk land, elke regio, zo'n wonder kon verrichten. Zelfs in de verste uithoeken waren er alleen maar tovenaars nodig - mensen met levendige gedachten, een groot hart en een verlangen om te werken aan culturele vooruitgang.

De situatie van de mensen van vandaag lijkt niet veel te verschillen van die van Finland jaren geleden. Mensen zijn bezig hun fysieke lichamen naar de toekomst te verlengen. Als Life Architects is het onze plicht en verantwoordelijkheid om ieder individu dat we tegenkomen te raken met een levengevend bewustzijn - om hen te herinneren aan hun menselijkheid. De rest volgt dan vanzelf. Alles wat nodig is, is dat jij als architect de blauwdruk opstelt en in beweging zet...

Çetin Duyarlı

In het werk getiteld "Land of White Lilies" beschrijft Grigory Petrov de laatste toespraak van de Finse architect Snelman:

In zijn laatste jaren zei Snelman tegen zijn vrienden: "Als ik denk aan Finland uit mijn kindertijd en het vergelijk met de huidige staat, komt er een levendig beeld bij me op. Er was een groot, oud huis. Bijna alle ramen waren gesloten. Van buiten leek het huis verlaten en binnen was het donker, benauwd en vochtig. Deprimerend, als een groot graf. Maar toen kwamen er jonge, levendige en sterke mensen. Ze arriveerden vrolijk, hun gezichten helder en intelligent. Eerst openden ze de luiken, tilden de gordijnen op en gooiden de ramen open. Zonlicht, frisse lucht en de geur van levende bloemen vulden de kamers. Alles in het huis kwam tot leven, werd vrolijk. Zelfs van buitenaf verjongde het huis. Mensen deinsden er niet langer voor terug zoals vroeger; in plaats daarvan benaderden ze het met plezier en bekeken het met bewondering."

Snelman geloofde dat elk land, elke regio, zo'n wonder kon verrichten. Zelfs in de verste uithoeken waren er alleen maar tovenaars nodig - mensen met levendige gedachten, een groot hart en een verlangen om te werken aan culturele vooruitgang.

De situatie van de mensen van vandaag lijkt niet veel te verschillen van die van Finland jaren geleden. Mensen zijn bezig hun fysieke lichamen naar de toekomst te verlengen. Als Life Architects is het onze plicht en verantwoordelijkheid om ieder individu dat we tegenkomen te raken met een levengevend bewustzijn - om hen te herinneren aan hun menselijkheid. De rest volgt dan vanzelf. Alles wat nodig is, is dat jij als architect de blauwdruk opstelt en in beweging zet...

Çetin Duyarlı