Waar leeft de mens voor?

Ondanks perceptuele hiaten of blindheid kunnen mensen altijd dichter bij de werkelijkheid blijven en betere versies van zichzelf worden. Dit proces vindt plaats tussen impuls en zelfcontrole. Als we onszelf leren beheersen en architecten van ons leven worden, kunnen we een perfect werkleven, sterkere relaties en een betere geestelijke gezondheid hebben. Als het beter is om de verleidingen van het leven te weerstaan, waarom vinden we het dan gemakkelijker om ons over te geven aan perceptuele hiaten? Door niet steeds dezelfde dingen te herhalen, kunnen mensen ontsnappen aan hun onwetendheid en vragen gaan stellen, waardoor ze de realiteitsverbanden tussen dromen en feiten gaan vormen.

We kunnen gemakkelijk stellen dat er een direct proportioneel verband bestaat tussen "onze geestelijke gezondheid" en "waarvoor we leven". De bevredigingen die we ervaren in het mentale gebied zullen onze uitwisseling met Hola (Heelheid) vergemakkelijken en versnellen. Net zoals alle winden een schip met een bepaalde koers helpen, helpt het hele universum een persoon die weet wat hij wil. Het opent zichzelf om hun verlangens te vervullen. Zolang een ontmoeting in de gemeenschappelijke geest kan worden gerealiseerd...

Hoe kunnen we de verbinding tot stand brengen tussen de geest en het fysieke lichaam, belangrijker nog, tussen de geest en onze hersenen? Hiervoor kunnen we de adem gebruiken als tussenpersoon of brug. Op deze manier kunnen we alle activiteiten van onze geest controleren en reguleren. In een wereld waarin je de golffunctie van subatomaire deeltjes in het moment kunt doorbreken met intentie of zelfs alleen maar neiging voorbij gedachten, kunnen we ons lot in een baan houden die past bij de werkelijkheid, alleen maar door te denken. Deze situatie herinnert ons opnieuw aan het belang van het gebruik van de geest. Daarom gebruikt de levensarchitect zijn diagram door door zijn neus te ademen en probeert hij het leven te beheersen door juist en voldoende adem te halen.

De geest en het hart zijn niets anders dan twee verschillende woorden die worden gebruikt om hetzelfde fenomeen van menselijke adequaatheid uit te leggen. Het wordt gedefinieerd als het hart in het fysieke lichaam. In dit opzicht is de Essentie, die zijn plaats vindt in het hart, in communicatie met Hola, neemt verantwoordelijkheden op zich, wordt gestraft, beloond, gewaardeerd als het zichzelf kent, valt in het niets als het zijn eigen ego najaagt, wordt als waardevol beschouwd, veracht, weet en kan alles weerspiegelen en is de helderste spiegel van het bestaan. Hoe we het ook noemen; essentie, hart of geest, het is de enige schat en talisman die we hebben die ons samenhoudt met het geheel en ons in staat stelt het universum te begrijpen. De Essentie, met de eigenschap zowel te begrijpen als te bevatten, komt het astrale en biologische lichaam en de geest binnen. De Essentie is het oog van het astrale lichaam, en de geest en de wil zijn de ziel, energie en innerlijke dynamiek ervan. De namen die mensen aan entiteiten geven, zijn woorden die die entiteit zo kernachtig mogelijk beschrijven, verheffen tot de geest en visualiseren in de geest. Om begripsverwarring te voorkomen, geef ik er daarom de voorkeur aan om het vermogen en het systeem om dergelijke activiteiten van de Essentie uit te voeren, de geest te noemen.

In het geestesysteem zijn overtuigingen en vooroordelen van groot belang. Je kunt je niet eens voorstellen wat een gelovige geest kan bereiken. Als voorbeeld hiervan wil ik een levensverhaal met je delen. Het verhaal van een veroordeelde genaamd Nick, die geëxecuteerd zou worden in de VS, is heel interessant. Nick wordt naar een ijskamer gebracht om geëxecuteerd te worden. Hij krijgt de volgende suggestie: "De kamertemperatuur is op dit moment 30 graden, en de temperatuur zal elke minuut met één graad verlaagd worden. Elke 10 minuten zal er een alarm afgaan. Dit geluid geeft aan dat de temperatuur met 10 graden is gedaald." Nick begint te wachten. Terwijl hij elke tien minuten het alarm hoort, voelt hij zijn lichaam kouder worden. Na het derde alarm begint Nick te rillen omdat hij begrijpt dat de temperatuur nul graden is. Na het vierde alarm, terwijl hij denkt dat de kou ondraaglijk is, herinnert hij zich wat hij zijn hele leven heeft gedaan. Na het vijfde alarm voelt hij hoe dichtbij de dood is en voelt hij de kou in zijn botten dringen, waardoor hij niet meer kan reageren. Het zesde alarm is het laatste geluid dat Nick hoort voordat hij sterft. Hij is doodgevroren." Het interessante aan dit verhaal is dat de temperatuur, die elke minuut zou dalen, in werkelijkheid niet daalde en constant bleef. Met andere woorden, terwijl Nick in een kamer was met een temperatuur van plus 30 graden, voelde hij de temperatuur die zijn lichaam raakte als min 30 graden omdat hij sterk geloofde dat de temperatuur daalde.

De geest stelt ons in staat om vragen te stellen die uniek zijn voor de menselijke soort: 'Waarom zijn we hier? Wat is het doel van ons leven? Waar leven we voor? Worden deze belangrijke vragen alleen door hersencellen gesteld? Zijn menselijk denken, redeneren, besluitvorming en creativiteit slechts het openen en sluiten van neuronen in de hersenen? Bij het beantwoorden van deze vraag zijn twee hoofdstromingen met elkaar in botsing gekomen. Materialisten beweren dat de geest niets meer is dan het functioneren van de hersenen. Dualisten beweren echter dat een immateriële essentie die aan de hersenen wordt toegevoegd de geest vormt, dat wil zeggen ons bewuste zelf. Onlangs concludeerde wetenschapper Wilder Penfield dat de geest meer is dan de activiteit van de hersenen.

Wanneer de geest besluitvaardig en regulerend is in het leven, wordt de kracht van realisatie de vorm van passie en opwinding voor realisatie. Vanuit dit perspectief kan aanvaard worden dat de geest en passie een begrip van de toekomst moeten tonen en vormen. Het definiëren van een toekomstig begrip dat het laatste moment van ons leven en misschien het hiernamaals omvat, wat Ziya Gökalp een ideaal noemt, wat ontwikkelingsdeskundigen visie noemen en wat wij toekomstig begrip noemen, behoort tot de eerste taken van de geest. Als een toekomstig begrip niet gevormd kan worden, verdwijnt de reden van bestaan, dat wil zeggen de missie. Dan weet iemand, als een schip dat zijn koers kwijt is, niet wat hij moet doen en slingert hij van rechts naar links en van links naar rechts. Het leven verliest zijn betekenis en geen wind kan hem helpen.

In een wetenschappelijk onderzoek in Duitsland hebben wetenschappers aangetoond dat onze hersenen 6 seconden voor onze keuzes of gedragingen al beslissingen hebben genomen. In feite voert een persoon een beslissing uit die door de hersenen is genomen 6 seconden voordat hij zegt dat hij een beslissing heeft genomen. Zijn het de hersenen die de beslissing nemen of zijn het de hersenen die een genomen beslissing uitvoeren?

Een concept dat kan worden uitgelegd als de collectieve geest is nu geaccepteerd door wetenschappers. Experimenten die zijn uitgevoerd in verschillende delen van de wereld hebben bewezen dat mensen en dieren dezelfde keuzes maken bij vergelijkbare gebeurtenissen en fenomenen. Dr. Penfield vroeg zich af: "Wat gebeurt er als de geest verloren gaat?" Hij zei: "Als we geloven dat de geest onafhankelijk van de hersenen bestaat, dan moet de geest gezien worden als een fundamenteel element op zichzelf... Dit betekent dat hij een voortdurend bestaan heeft." Hij speculeerde: "Als de geest overleeft na de dood, dan moet hij verbonden zijn met een energiebron buiten de hersenen. Zo niet, dan is de geest, net als het lichaam en de hersenen die sterven en tot stof vergaan, voor altijd verloren." We willen allemaal weten wat er met ons of onze geest gebeurt als we sterven, of we nu kappers of slagers zijn. Het antwoord verklaart ook het belangrijkste doel van ons bestaan.

Uitgaande van de premisse "Er is geen leegte in het universum, of elke leegte wordt op de een of andere manier opgevuld," wanneer de geest zijn plicht niet vervult, zal die leegte worden opgevuld door de rede of door plezier. Dit plaatst een persoon in de situatie van een cel die abnormale groei en ontwikkeling vertoont als gevolg van onjuiste voeding. Met andere woorden, na een tijdje verslechtert het weefsel van de cel en wordt het kankerachtig omdat het energie verkrijgt van stoffen buiten zijn natuur om zijn leven voort te zetten. Op dezelfde manier, als iemand geen begrip van de toekomst vormt met zijn geest of vergeet of ervoor kiest te leven alsof hij het begrip van de toekomst dat hij gevormd heeft, vergeten is, wordt de geest verdeeld in zelven onder het bevel van genot en wordt hij niet in staat iets anders te zien dan zichzelf. Dit verhoogt het genot van de essentie. Kortom, dit vergeten brengt alle vernietigingen op gang. Het tegengif voor deze situatie is een begrip van de toekomst te vormen en evenwicht te bewaren in de keuzes die ons fysieke lichaam plezier geven.

Samengevat, waar iemand ook voor leeft, de collectieve geest zet alles op alles om het te bereiken en ondersteunt het. Onze geest regelt onze verbinding met het universum en Hola en stuurt deze naar de hersenen, dat wil zeggen het intellect, om gerealiseerd te worden in het leven. De hersenen herstructureren zichzelf voortdurend in het licht van nieuwe gegevens om de verlangens die uit de geest komen te realiseren. Met deze herstructurering creëert het zijn eigen zelfbewustzijn door in balans te blijven in de gewone stroom van het leven. De beste structurering om de werkelijkheid waar te nemen kan alleen worden bereikt met positieve energie die een begrip van ethiek, esthetiek en empathie omvat en die de gedachten van flexibiliteit en optimisme naar buiten brengt.

Een egocentrisch persoon die in een negatieve baan leeft, denkt alleen aan zichzelf. Als gevolg daarvan beginnen ze egoïstisch te worden. Door alles negatief te zien en er betekenis aan toe te kennen, bevinden ze zich volgens hun perspectief in een heel slecht leven. Iemand die daarentegen de waarheid kent, in een positieve baan leeft, altijd juist denkt en een goede moraal heeft, bevindt zich volgens zijn perspectief in een heel mooi leven.

We moeten weten dat we de architecten van ons eigen leven zijn. Een evenwichtig leven kan alleen bereikt worden door het ontwerp van het hart en door rekening te houden met de geest, en een persoon moet er hartstochtelijk naar streven om dit te bereiken. Zo worden de gordijnen die over een persoon vallen, waardoor het leven zinloos lijkt en ze zichzelf niet kunnen zijn, één voor één verwijderd.

Ook jij kunt leven en de schoonheden zien door in balans te blijven in de natuurlijke stroom van het leven. In feite ben je begonnen met de percepties te leven die het dichtst bij de realiteit in het leven staan, en of je het nu wilt of niet, deze staat zal als een passie doorgaan totdat je sterft.

Ik wens en hoop dat je het dichtst bij de realiteit blijft in de natuurlijke stroom van het leven, en in plaats van alleen maar te wensen, het begint te willen...